مقایسه اثرات نانوذره نقره و نقره-کبالت بر وزن بدن و سطوح سرمی هورمون‌های تیروئیدی در موش صحرایی نر بالغ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه فیزیک، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز

2 باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز

چکیده

نانوذرات نقره و نقره- کبالت دارای خواص ضد قارچی می باشد و در پزشکی به کار می رود. در پژوهش حاضر اثر نانوذره نقره و نقره-کبالت بر وزن بدن و سطوح سرمی هورمونهای T3و T4 در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی از 49 سر موش صحرایی نر بالغ باوزن تقریبی 220-180 گرم استفاده شد. حیوانات به 7گروه تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه های تجربی 2و1 به ترتیب مقادیر 100و25 میلی گرم بر کیلو گرم نانوذره نقره سنتزشده در بازه زمانی 75 ثانیه را بصورت درون صفاقی به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه تجربی 3 مقدار 25 میلی گرم بر کیلو گرم نانوذره نقره سنتزشده در بازه زمانی 300 ثانیه را بصورت درون صفاقی به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه های تجربی 5و4 به ترتیب مقادیر 100و25 میلی گرم بر کیلو گرم نانوذره نقره کبالت که در آن نانوذره نقره در بازه زمانی 75 ثانیه سنتزشده را بصورت درون صفاقی به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه تجربی 6 مقدار 25 میلی گرم بر کیلو گرم نانوذره نقره کبالت که در آن نانوذره نقره در بازه زمانی 300 ثانیه سنتزشده را بصورت درون صفاقی به مدت 14 روز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش وزن بدن حیوانات اندازه گیری شدند و به منظور سنجش هورمونی ، خونگیری از قلب انجام شد. میانگین سطوح سرمی هورمونهای T3,T4 با استفاده از آزمونهای آماری مناسب ANOVA و تست دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . میانگین وزن بدن در تمام گروههای تجربی دریافت کننده نانوذره نقره نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. میانگین وزن بدن در گروههای تجربی5و4 دریافت کننده نانوذره نقره کبالت نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد. سطح سرمی هورمونT3 در گروه تجربی 1 دریافت کننده نانوذره نقره نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. سطح سرمی T3 در تمام گروه های تجربی دریافت کننده نانوذره نقره-کبالت نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. سطح سرمی T4 در تمام گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل دریافت کننده نانوذره نقره تغییر معنی داری را نشان نداد. سطح سرمی هورمون T4 در گروه های تجربی 6و5 دریافت کننده نانوذره نقره-کبالت نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد. 05/0>p. نانوذره نقره باعث افزایش سطح سرمی T3 گردید . نانوذره نقره-کبالت باعث کاهش سطح سرمی T4 گردید .
 

کلیدواژه‌ها


[1]. C. Monteiller, L. Tran, W. MacNee, S. Faux, A. Jones, B. Miller, K. Donaldson, Occup Environ Med, 64,609–615, (2007).
[2]. J. Shi, X. Sun, Y. Lin, X. Zou, Z. Li, Y. Liao, et al, Biomaterials, 35,6657–6666, (2014).

[3]. T.M.  Stepkowski, K. Brzóska, M. Kruszewski , Toxicol Vitr, 2014, 28,473–478, (2014).

[4]. T. Lawrence , Cold Spring Harb Perspect Biol, 1,1–10, (2009).

[5]. A.A.  Dayem, B. Kim, S. Gurunathan, H.Y. Choi, G. Yang, S.K. Saha, et al, Biotechnol. J, 9, 934–943, (2014).

[6]. N.Y. Yin, Q. Liu, J.Y. Liu, B. He, L. Cui, Z.N. Li, et al, Small, 9,1831–1841, (2013).  
[7]. C. Carlson, S.M. Hussain, A.M. Schrand, L.K. Braydich-Stolle, K.L. Hess, R.L. Jones, et al, J Phys Chem B, 112(43),13608–19, (2008).
[8]. S.M. Hussain, K.L. Hess, J.M. Gear hart, K.T. Geiss, J.J. Schlarger, Toxicol in Vitro, 19,975–83, (2005).
[9]. S.  Arora, J. Jain, J.M. Rajwade, K.M. Paknikar, Toxicol Appl Pharmacol, 236,310–8, (2009).
[10]. R. Colognato, A. Bonelli, J. Ponti, M. Farina, E. Bergamaschi, E. Sabbioni , L. Migliore, Mutagenesis, 23, 377-382, (2008).
[11]. B.J. Park, K.H. Choi, K.C. Nam, A. Ali, J.E. Min, H. Son,et al, J Biomed Nanotechnol, 11(2),226-35, (2015).

[12]. M.P. Vinardell, M. Mitjans, Nanomaterials, 5(2),1004-1021, (2015).

[13]. X. Yan, Y. Liu, T. Xie, F. Liu, Immunopharmacology and Immunotoxicology, 40(2),179-185, (2018).

[14].  R. Magaye, J. Zhao, L. Bowman, M. Ding, Exp Ther Med, 4(4),551-561, (2012).

[15]. W.S.  Cho, R. Duffin, M. Bradley, I.L. Megson, W. MacNee, S.E.M. Howie, K. Donaldson, European Respiratory Journal, 39, 546-557, (2012).

[16]. S. Melmed  , K.S. Polonsky, P. R. Larsen, Elsevir,341-346, (2011).
[17]. J.E. Hall, A.  Guyton  , Philadelphia: Saunders Press, 235-259, (2005).
[18]. D.S. Cooper, A.  Kilbanski , E.C.  Ridgway,  Clin Endocrinol , 18(3), 265-75, (1983).
[19]. M.C. Moeller, M. Broecker-Preuss, Thyroid Res, 3(4 Suppl), 1,6, (2011).
[20]. A. Kinne, R. Schülein, G. Krause, Thyroid Res , 3(4 Suppl ),1,7, (2011).
[21]. T.  Garcia, D. Lafuente, J. Blanco, D.J. Sanchez, J.J. Sirvent, G.L. Domingo, M. Gomez, Food Chem Toxicol, 92,177-87, (2016).

 [22]. O. Sarhan, R. Hussein , International Journal of Nanomedicine, 9(1),1505-1517, (2014).

[23]. T.Z. Li, F. Gong, B.Y. Zhang, J.D. Sun, T. Zhang, L. Kong, et al, Zhonghu Shao Shang Za Zhi, 32(10),606-612, (2016).
[24]. V. Saedi-marghmalki, M. Agha-Taheri, 24th Iranian Congress of physiology and pharmacology, 2-12, (2015).
[25]. L. Rejali, S.J. Moshtaghian, P. Mahzouni, A. Davood, Qom Univ Med Sci J, 9(7),20-28, (2015).
 [26]. A. Hinther, S. Vawda, R.C. Skirrow, N. Veldhoen, P. Collins, J.T. Cullen, G. Van Aggelen, C.C. Helbing,  Environ Sci Technol, 44, 8314–8321, (2010).  
[27]. A.S. Sharifi, S. Naseri, S. Rezaei Zarchi, R. Rezaei, 1st National Conference on nano science and Technology, 1-340, (2010).  
[28]. M. Afkhami-Ardakani  , A.  Shirband  , J.  Golzade  , M.  Asadi-Samani  , E.  Latifi  ,  M. Kheylapour  , et al, J Shahrekord Univ Med Sci, 14(6), 82-8, (2013).  
[29]. B. Seyedalipour, A. Arefifar, R. Khanbabaee, S.M. Hoseini, J Mazandaran Univ Med Sci,  25(124), 183-193, (2015).  
[30]. R.  Jafarzadeh Samani, M.S. Heydarnejad, M. Kabiri Samani, J Shahrekord Univ Med Sci, 17(4), 97-107, (2015).  
[31]. L.O. Simonsen, H. Harbak, P. Bennekou, Environment. 15, 432,210-5, (2012).  
[32]. K.  Dziendzikowska, A. Krawczynska, M. Oczkowski, T. Krolikowski, K. Brzoka, A. Lankoff, et al, Toxicol Appl Pharmacol. 313,35-46, (2016).  
[33]. S.M. Ahmed, S.A. Abdelrahman, S.M. Shalaby, Journal of Molecular Histology, 48(1),9–27, (2017).  
[34].  R. Yu, J Endocrinol Thyroid Res, 1(3), 555563, (2017).    

[35]. J.P. Kriss, W.H. Carnes, R.T. Gross, J Am Med Assoc, 157(2),117-21, (1955).