در سال های اخیر، چگونگی بهبود بازده حرارتی در فرآیندهای انتقال حرارت به عنوان یک چالش اساسی برای صنایع مختلف وجود داشته است. معرفی نانو سیالات به عنوان جایگزینی مناسب برای سیالات معمول انتقال حرارت مانند آب، اتیلن گلیکول و روغن موجب تحولی شگرف در این حوزه شده است. با این وجود مدت زمان پایداری نانو ذرات درسیال پایه به عنوان مهم‌ترین عامل محدود کننده برای توسعه نانو سیال و کاربرد عملی آن درصنعت عنوان می‌شود. نانوذرات سیلیکاتی به دلیل سهولت فرآیند ساخت و پایداری مناسب درسیال به عنوان یکی از پرکاربردترین انواع نانوذرات برای تولید نانو سیالات به شمار می آیند. نانوذرات مزو حفره سیلیسی به عنوان نسل جدیدی ازنانوذرات سیلیکاتی به دلیل وجود ویژگی های ساختاری منحصر به فردی مانند مساحت سطح و حجم حفره زیاد، قابلیت اصلاح سطح و پایداری مکانیکی و شیمیایی زیاد قابلیت کاربرد در حوزه نانوسیالات را دارا هستند. این دسته از نانومواد می توانند به عنوان میزبان برای قرار گیری سایر نانوذرات مورد استفاده قرار گیرند. توزیع نانوذرات با هدایت حرارتی خوب درون ساختار متخلخل نانوذرات مزو حفره سیلیسی تا حدی زیادی مانع از آگلومره شدن آنها خواهد شد و بدین ترتیب با افزایش پایداری نانوسیال، هدایت حرارتی نیز بهبود خواهد یافت.
)
