انجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923بررسی خواص ساختاری، اپتیکی و الکتریکی لایه نازک اکسید گرافن احیا شده بروش سنتز سبز4846052FAسعید صفاریدانشکده فیزیک، دانشگاه دامغانمهدی عادلی فرددانشکده فیزیک، دانشگاه دامغانJournal Article20201007لایه نازک گرافن به دلیل خواص فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و حرارتی منحصر به فرد خود دارای کاربردهای گسترده ای در بسیاری از زمینه های علم و فناوری است. سنتز لایه های نازک گرافن با روش ارزان، دوستدار محیط زیست و کیفیت بالا یک چالش بزرگ است. در کار حاضر، ابتدا پودر اکسید گرافن GO به روش هامر سنتز شد و سپس با استفاده از فرآیند احیای سبز، لایه نازک اکسید گرافن احیا شده RGO بر روی زیرلایه های شیشه در دمای زیرلایه 145 درجه سانتی گراد به روش اسپری پایرولیزیز تهیه شد. این نمونه با استفاده از پراش پرتو ایکس XRD، طیف نگار UV-Vis-NIR و اندازه گیری اثر هال مورد آنالیز قرار گرفتند. تحلیل الگوهای پراش پرتو X تغییر فازی از GO به RGO ناشی از وجود عصاره برگ درخت انار به عنوان عامل احیاء را نشان داد. اندازهگیریهای اپتیکی نیز نشان دادند که لایه نازک RGO تهیه شده بر روی زیرلایه شیشه از میزان عبور و گاف نواری کمتری نسبت به لایه نازک GO برخوردار است. همچنین RGO از رسانش نوع p و مقاومت الکتریکی در حدود 110 kΩ برخوردار بود.<br /> https://donyayenano.ir/article_46052_01969de434331af6c9ecd61c01f2b47f.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923نانوساختارهای اورگانوسیلیکای مزوحفره تناوبی: معرفی، ستز و کاربرد91946053FAحامد روغنیگروه نانومواد، دانشکده نانوفناوری، پردیس علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه سمناناحسان برهانیگروه نانومواد، دانشکده نانوفناوری، پردیس علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه سمنانJournal Article20201007ترکیب های ارگانوسیلیکای مزوحفره تناوبی PMO در سال های اخیر به عنوان یکی از موضوعات مهم پژوهشی مطرح شده اند. نانوساختارهای PMO از آلکوکسی سیلان های با اتصال آلی و بدون استفاده از منبع سیلیکا تهیه می شوند. با توجه به گستره ی انتخاب نوع پیش ماده ی حاوی سیلیکا، اتصال دهنده ی آلی و دیگرمتغیرهای سنتز، تنوع در ماهیت شیمیایی دیواره حفره های اورگانوسیلیکای تناوبی بسیار گسترده است به طوری که این مواد کاربردهای گسترده ای از جمله به عنوان جاذب گاز و مولکول، کاتالیست، انتقال دهنده ی دارو و ژن، الکترونیک، سنسورها و تصفیه آب دارند. با توجه به موارد ذکر شده، در سال های اخیر نانوساختارهای PMO بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در نوشتهی حاضر روش های سنتز ترکیب های PMO در مقیاس نانومتری، ساختارهای مختلف سنتز شده و برخی کاربردهای مهم این مواد در کاتالیست ها، پزشکی و تصفیه آب شرح داده شده است.<br /> https://donyayenano.ir/article_46053_5ed0cff89930ec3f21eaba2b8b5d8e67.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923بررسی آزمایشگاهی اثرات نانوکلوزیت بر خصوصیات فیزیکی مخلوطهای آسفالتی202546054FAرامین بیاتگروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسالمی، کرمانشاهسیامک طلعت اهریاستادیار،گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تبریزJournal Article20201007در سالهای اخیر نانوکلوزیت به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد توانسته در اکثر علوم ورود پیدا کرده و تاثیرات شگرف خود را بر جای بگذارد. از این ماده در مهندسی روسازی جهت بهبود مشخصات فیزیکی و مکانیکی مخلوطهای آسفالتی استفاده میشود. با توجه به نوع دانهبندی، در طرح اختلاط آسفالت، نانوکلوزیت جایگزین فیلر که ریزدانه مخلوط است میشود و میبایست به قیر افزوده شده، مخلوط گردد و سپس مابقی مصالح به آن افزوده شود. استحکام و روانی مارشال تابع نوع، مقدار و مشخصات فیلر است. در این پژوهش با افزودن درصدهای مختلف نانوکلوزیت به مخلوط آسفالتی ملاحظه شد که این نانو افزودنی موجب افزایش مقاومت مارشال و حجم فضای خالی مخلوط آسفالتی و کاهش روانی، حجم فضای خالی مصالح سنگی و وزن مخصوص میگردد. نتایج حاکی از آن است که نانوکلوزیت نقش پرکنندگی بالایی داشته، چسبندگی بین مصالح و قیر را بهبود بخشیده، افزایش حجم قیر را در پی داشته و نهایتاً موجب افزایش ضخامت غشای قیری در اطراف سنگدانهها میگردد<br /> https://donyayenano.ir/article_46054_39d66c10ac8715894a540855b65b3694.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923مدلسازی و بهینهسازی خواص مکانیکی نانوکامپوزیتهای اپوکسی/هیدروکسی آپاتیت/گرافن اکساید263546055FAاحسان حسنیگروه مهندسی شیمی، واحد تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهرانساسان فولادپنجهگروه مهندسی مکانیک، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسالمی، شاهرودJournal Article20201007در این مقاله، یک مطالعهی تجربی و عددی بر روی مدول یانگ و استحکام خمشی کامپوزیتهای تقویت شده با گرافن اکساید و نانوذرات هیدروکسی آپاتیت انجام شده است. گرافن اکساید تا سقف 5/0 درصد وزنی و نانوذرات هیدروکسی آپاتیت تا سقف 7 درصد وزنی مورد استفاده قرار گرفته است. درصدهای وزنی مورد استفاده از طریق طراحی آزمایش و به کمک روش طراحی کامپوزیت مرکزی بدست آمدهاند که به عنوان پارامترهای مؤثر بر خواص یاد شده نیز لحاظ گردیدهاند. همچنین این دو پارامتر به عنوان پارامترهای ورودی جهت مدلسازی نتایج توسط روش سطح پاسخ و شبکه عصبی مصنوعی در نظر گرفته شدهاند. نتایج تجربی نشان میدهد افزایش محتوای نانوذرات باعث افزایش مدول یانگ و استحکام خمشی شده است. همچنین نتایج مدلسازی نشان میدهد که میانگین خطای بدست آمده از روش شبکه عصبی مصنوعی دارای کمترین میانگین خطا بوده است. بهینهسازی به روش الگوریتم ژنتیک صورت گرفته است و نتایج نشان میدهد که مقدار بهینهی مدول یانگ در 2.739 درصد وزنی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت و 0.429 درصد وزنی از گرافن اکساید بدست آمده است و مقدار آن 876.9 مگاپاسکال است. همچنین مقدار بهینهی استحکام خمشی معادل 24.32 مگاپاسکال گزارش شده است که در 0.021 درصد وزنی از گرافن اکساید و 2.435 درصد وزنی نانورات هیدروکسی آپاتیت بدست آمده است.<br /> https://donyayenano.ir/article_46055_cc1783024a72de997ad3f8caab3de3b9.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923بررسی عملکرد نورکاتالیزوری نانوذرات Cr/S/TiO2 در برابر نور مرئی364346056FAمصطفی پرندهگروه شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، دانشگاه کاشانبهرام عابدیروانگروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهرانJournal Article20201007در این پژوهش، برای مطالعه اثر پارامترهای عملیاتی به منظور بهبود رفتار نورکاتالیزوری تیتانیوم دیاکسید، بهمنظور تخریب آلایندهها چهار فاکتور موثر انتخاب شد: درصد وزنی گوگرد 5-0، درصد وزنی کروم 5-0، دمای کلسیناسیون ℃ 700-400 و زمان دقیقه 70-10. طراحی آزمایش به وسیله روش رویه پاسخ RSM، با نرم افزار Design-Expert ver. 10.0.6.0 انجام شده است. طراحی ماتریس، شامل سی آزمایش با شش نقطه تکراری میباشد. بعد از ساخت نانوذرات براساس ماتریس طراحی آزمایش به روش سل-ژل، عملکرد نورکاتالیزوری آنها در تخریب متیل اورانژ بهعنوان آلاینده در برابر نور مرئی مورد بررسی قرار گرفت و براساس نتایج بهدست آمده، مدلسازی و بهینه سازی پارامترهای عملیاتی انجام شد. با توجه به مقادیر 98/0adj-R2، 99/0R2 بین مقادیر تجربی و پیش بینی شده مدل توسعه داده شده توافق بسیار خوبی دیده شد. شناسایی ساختار و مورفولوژی نانوذره Cr/S/TiO2 توسط آنالیزهای XRD، DRS، SEM و EDS انجام شد.<br /> https://donyayenano.ir/article_46056_dc5744b77f4e3658809f19924c36d322.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923نقش کربن نانوتیوبها در حاملهای دارویی444946057FAطاهره احمدیگروه شیمی، دانشکده فیزیک و شیمی، دانشگاه الزهرا (س)، تهرانقدسی محمدی زیارانیگروه شیمی، دانشکده فیزیک و شیمی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران
آزمایشگاه ملی تحقیقات دارویی، دانشگاه الزهرا (س)، تهرانعلیرضا بدیعیدانشکده شیمی، پردیس علوم، دانشگاه تهرانJournal Article20201007در سالهای اخیر کربن نانوتیوبها به دلیل ویژگیهای منحصر به فردی که دارند مورد توجه قرار گرفتهاند، سطح ویژه زیاد و قابلیت اتصال به دیوارههای بیولوژیکی آنها راتبدیل به ابزاری مناسب ساخته است. این ویژگیها فرصتهای متنوعی برای کاربردهای نانو داروها در تشخیص، درمان بیماریها و تصویربرداری اریه میدهند. با وجود این، CNTs طبیعی در آب و اغلب حلالهای آلی غیرمحلول میباشند و در نتیجه برای افزایش ویژگیهای سازگاری بافتی عاملدار کردن سطح آنها ضروری است. در این مقاله با روشهای عاملدار کردن کربن نانوتیوبها و کاربردهای آنها به عنوان حاملهای دارویی آشنا خواهیم شد.<br /> https://donyayenano.ir/article_46057_1e2ae6d7604ea240701bb0ce5feddaf1.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923تولید و کاربرد نانوالیاف کامپوزیتی با روش ریسندگی گریز از مرکز505646058FAپروانه فهیمیگروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی نفت، گاز و پتروشیمی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهرمسعود مفرحیگروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی نفت، گاز و پتروشیمی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهرحسین اسکندریگروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهرJournal Article20201007امروزه پژوهش درباره فناوریهای جدید برای تولید نانو الیاف و به کارگیری آنها در کاربردهای متنوع با هدف افزایش نرخ تولید، کاهش هزینهها، بالا بردن ایمنی فرایند، بهبود خواص نانو الیاف و غیره مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در سراسر جهان قرار گرفته است. با کاهش قطر الیاف از طریق تبدیل مقیاس میکرومتر به نانومتر بسیاری از خواص الیاف مانند سطح مقطع ویژه، انعطاف پذیری، ویژگی های مکانیکی، نوری و الکتریکی افزایش مییابد. به منظور بهبود خواص و بالا بردن کاربرد نانوالیاف مطالعات بسیار زیادی صورت گرفته است. باتوسعه نانوفناوری در زمینه الیاف، استفاده از نانوذرات مختلف و تولید نانوالیاف کامپوزیتی موجب بهبود خواص نانوالیاف میگردد. تاکنون روشهای متعددی مانند: کشش، تولید از قالب، جداسازی فازی، خودآرایی برای تولید نانوالیاف وجود دارد. اما عواملی همچون: پیچیدگی فرایند، محدودیت در انتخاب مواد اولیه، نرخ تولید کم و غیره موجب شده است که این روش ها با محدودیت مواجه شوند. روش الکتروریسی به عنوان رایج ترین روش تولید نانو الیاف شناخته شده اما به دلیل نرخ تولید کم در این روش، تمایل به استفاده از این روش برای کاربردهای صنعتی محدود است. در سالهای اخیر، روش ریسندگی گریز از مرکز به عنوان روشی جدید در ساخت نانو الیاف معرفی شده است. این روش دارای مزیتهایی از جمله نرخ تولید بالا، هزینه عملیاتی پایین، تجهیزات ساده، توانایی تولید الیاف سه بعدی و ایمنی بالا است. در این مقاله مروری بر روش نوین ریسندگی گریز از مرکز، بهبود نانوالیاف توسط نانوذرات و کاربرد نانو الیاف کامپوزیتی انجام گرفته است.<br /> https://donyayenano.ir/article_46058_a0b93829d773a6940b3b17e752cf8896.pdfانجمن نانوفناوری ایراندنیای نانو2476-5945134820170923بررسی تأثیر تابش گاما بر ضریب تضعیف جرمی نانوذرات اکسیدمنیزیم576046059FAمریم امینیگروه فیزیک، دانشکدهی علوم، دانشگاه نیشابورعلیرضا وجدانی نقره ئیانگروه فیزیک، دانشکدهی علوم، دانشگاه نیشابورزهرا دهقانیگروه فیزیک، دانشکدهی علوم، دانشگاه نیشابورJournal Article20201007نانوذرات اکسیدمنیزیم با استفاده از روش سل_ژل فراهم شدهاند. نتایج تجربی XRD نشان میدهد که نانوذرات MgO دارای ساختار مکعبی و ششضلعی با قطر متوسط حدود 20 نانومتر میباشند. گاف انرژی نور مستقیم این نانوذرات توسط طیفسنجی UV-Vis، 54/4 الکترونولت بهدست آمده است. مقادیر ضریب تضعیف جرمی تجربی برای نانوذرات تابشندیده با مقادیر تئوری میکروذرات محاسبهشده توسط پایگاه دادهی NIST XCOM مقایسه شد; نتایج نشان میدهد که ضریب تضعیف جرمی نانوذرات اکسیدمنیزیم علاوه بر عدداتمی مؤثر، به سایز ذره نیز وابسته است. همچنین نتایج تجربی نشان میدهد که ضریب تضعیف جرمی با افزایش انرژی فوتون کاهش مییابد. علاوه بر موارد ذکر شده، ضریب تضعیف جرمی نانوذراتی که Gy100دز توسط چشمهی 60Co دریافت نموده اند با ضریب تضعیف جرمی نانوذرات تابشندیده مقایسه شد و نتایج نشان میدهد که با دریافت دز توسط نانوذرات، ضریب تضعیف جرمی آنها کاهش مییابد که ممکن است ناشی از تغییر ساختار مولکولی پس از تابشدهی باشد.<br /> https://donyayenano.ir/article_46059_08985b55abfcf8fe7ed5da3a1832b459.pdf