%0 Journal Article %T جایگاه نظریه در اقدامات عملی نانوتکنولوژی در حوزه‌ی حفاظت آثار تاریخی چوبی %J دنیای نانو %I انجمن نانوفناوری ایران %Z 2476-5945 %A عباسی, جواد %A سامانیان, کورس %A افشارپور, مریم %D 2017 %\ 06/22/2017 %V 13 %N 47 %P 22-28 %! جایگاه نظریه در اقدامات عملی نانوتکنولوژی در حوزه‌ی حفاظت آثار تاریخی چوبی %K نانوتکنولوژی %K چوب %K برگشت‌پذیری %K پایداری %R %X فناوری نانو با استفاده از ویژگی‌ها، و به دلیل ایجاد رفتار کیفی جدید در مقایسه با همتایان ماکروسکوپی خود، انقلابی در علم مواد به وجود آورده است. استحکام‌بخشی چوب‌های خشک تاریخی در گذشته با استفاده از پلی‌ونیل‌ها، پارالوئید B72 و دیگر رزین‌های اپوکسی انجام می‌شد. اما با ورود تکنولوژی نانو در حوزه میراث فرهنگی شاهد یک تغییر در استفاده از مواد هستیم. استفاده از مواد و روش‌های جدید در مرمت همواره مورد بحث بوده است و از طرفی باید بررسی کرد که تکنولوژی نانو که امروزه به طور گسترده در حوزه حفاظت آثار چوبی و به طور خاص استحکام‌بخشی این آثار مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ با دیدگاه‌های نظری موجود چه ارتباطی دارد؟ همواره یکی از مهم‌ترین مسائل در حفاظت و مرمت یک شیء رعایت اصول اخلاقی حوزه مبانی نظری است. این تحقیق سعی بر آن دارد تا ارتباط و جایگاه نظریه در اقدامات عملی نانوتکنولوژی در حوزه‌ی حفاظت آثار تاریخی چوبی مورد بحث قرار گیرد. به طور کلی با توجه به ساختار متخلخل چوب، استفاده از نانو تکنولوژی در استحکام‌بخشی چوب می‌تواند مفید و مضر باشد، زیرا از طرفی موجب تقویت و استحکام ساختارهای آسیب دیده چوب می‌شود و از طرفی با توجه به همین خلل و فرج‌ها و نفوذ ذرات ریز نانو مواد به ساختار چوب برخی از مفاهیم اخلاقی حفاظت همچون سازگاری، برگشت‌پذیری و پایداری حفاظت پایدار را می‌تواند به چالش بکشد. به نظر می‌رسد زمان آن رسیده است که حفاظتگران دور هم آیند و در مورد به کارگیری روش‌های جدید در حفاظت از اشیای تاریخی و تعارض آن با برخی مفاهیم اخلاقی موجود، تصمیم جدیدی اتخاذ کنند و به یک تعادل پویا برسند.   %U https://donyayenano.ir/article_46045_5cba8f1899d34f58000cba840db92768.pdf