کامپوزیت‌های پلیمری مختلفی که جهت تهیه بردهای مدار چاپی، مواد بین سطحی حرارتی و نیز به عنوان پایه یا نگهدارنده تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، توانایی انتقال حرارت بسیار پایینی دارند. از این‌رو عامل فوق کاربرد این دسته از مواد در زمینه‌های یاد شده را محدود نموده است. یکی از روش‌های مورد توجه جهت تقویت خواص هدایت حرارتی پلیمرها، استفاده از پرکننده‌های در مقیاس نانو است. عواملی نظیر اندازه، شکل، جهت‌گیری و برهم‌کنش پرکننده نانو با ماتریس پلیمر در میزان تأثیرگذاری پرکننده‌ها بر خواص پلیمر نقش به سزایی دارند. این مقاله به معرفی این عوامل و بررسی چگونگی تأثیر آن‌ها بر رفتار هدایت حرارتی کامپوزیت ها پرداخته است.
)
